Scroll down for English
Teksti i letrës së Martin Luterit, për të shpjeguar vulën (trëndafilin) e tij. Dërguar sekretarit të qytetit Nuremburg, Lazar Spengler-it, shkruar nga Kështjella e Coburg-ut më 8 korrik, 1530.
Burimi: Luthers Werke: Kritische Gesamtausgabe: Briefwechsel. 18 v. Weimar: H. Böhlau, 1930-1985, 5:444f.; Luther’s Works [botim amerikan] 55 v., Philadelphia: Fortress and St. Louis: Concordia, 1955-1986, 49:356–59. Ky version nga Johannes Schilling, Briede. Auswahl, Übersetzung und Erläuterungen in vol. 6, Ausgewählte Schriften/Martin Luther, ed. Karin Bornkamm dhe Gerhard Ebeling, me Oswalk Bayer (Frankfurt am Main: Insel-Luther, 1982), f. 122f., cituar nga Dietrich Korsch në Harvesting Martin Luther’s Reflections of Theology, Ethics, and the Church (Grand Rapids: Eerdmans, 2004), f. 55-58.
“Hir 
dhe paqe nga Zoti. Meqë kërkoni mendimin tim për mburojën time, që më ke dërguar, pra të dini nëse ka qëlluar në shenjë apo jo përpunimi juaj, do të përgjigjem me shumë përzemërsi, duke shtjelluar mendimet e mia të para dhe arsyet përse vula ime është simbol i teologjisë sime.
“E para gjë që pasqyrohet në vulë duhet të jetë një kryq i zi në një zemër që ruan ngjyrën e natyrshme, që të më sjellë ndërmend se na shpëton besimi në të Kryqëzuarin. «Sepse me zemër, njeriu beson në drejtësi dhe me gojë bëhet rrëfim për shpëtim» (Romakëve 10:10).
“Ndonëse kryqi është vërtet i zi, një mjet vdekjeje dhe i synuar për të sjellë dhimbje, ai nuk e ndryshon ngjyrën e natyrshme të zemrës. Nuk e prish natyrën, domethënë, nuk e vret dikë, por e mban të gjallë. «I drejti do të jetojë me anë të besimit» (Romakëve 1:17), pra, me anë të besimit në të Kryqëzuarin.
“Kjo zemër duhet të vendoset në mes të një trëndafili të bardhë, për të treguar që besimi sjell gëzim, ngushëllim dhe paqe. Me fjalë të tjera, besimi e çon besimtarin në gjirin e një trëndafili të bardhë gëzimprurës, sepse ky besim nuk jep një paqe dhe gëzim ashtu siç e jep bota (Gjoni 14:27). Prandaj trëndafili duhet të jetë i bardhë, jo i kuq, sepse ngjyra e bardhë është ngjyra e engjëjve dhe frymërave të bekuara (Mateu 28:3, Gjoni 20:12).
“Trëndafili duhet të rrijë në një fushë bojë qielli, duke simbolizuar faktin që ky gëzim në frymë dhe ky besim është vetëm fillimi i gëzimit të së ardhmes qiellore, i cili tashmë ka filluar, por shtrëngohet me shpresë, ndonëse nuk është shfaqur ende plotësisht.
“Së fundi, rreth vulës ka një unazë floriri si simbol që një lumturi e tillë në Parajsë zgjat përjetë dhe nuk ka fund. Kjo lumturi është e mahnitshme, përtej gjithë gëzimeve dhe thesareve, ashtu si ari është metali më vlefshëm, më i shtrenjtë dhe më i mirë.
“Kjo është përmbledhja e teologjisë sime. Kam dashur t’jua tregoja miqësisht, duke shpresuar në mirëkuptimin tuaj. Krishti, Zoti ynë i bekuar, qoftë me frymën tuaj, deri në jetën e përtejme. Amen.”
* * * * * * * * *
Martin Luther’s Explanation of His Seal, written from Coburg Castle on July 8, 1530, addressed to the clerk of Nuremburg, Lazar Spengler
Source: Luthers Werke: Kritische Gesamtausgabe: Briefwechsel. 18 vols. Weimar: H. Böhlau, 1930-1985, 5:444f.; Luther’s Works [American Edition] 55 vols., Philadelphia: Fortress and St. Louis: Concordia, 1955-1986, 49:356–59. Thisedition from Johannes Schilling, Briede. Auswahl, Übersetzung und Erläuterungen in vol. 6, Ausgewählte Schriften/Martin Luther, ed. Karin Bornkamm and Gerhard Ebeling, with Oswalk Bayer (Frankfurt am Main: Insel-Luther, 1982), pp. 122f., cited by Dietrich Korsch in Harvesting Martin Luther’s Reflections of Theology, Ethics, and the Church (Grand Rapids: Eerdmans, 2004), pp. 55-58.
“Grace and peace from the Lord. As you desire to know whether my painted shield, which you sent to me, has hit the mark, I 
shall answer most amiably and tell you my original thoughts and reasons about why my seal is a symbol of my theology.
“The first should be a black cross in a heart, which retains its natural color, so that I myself would be reminded that faith in the Crucified saves us. ‘For one who believes from the heart will be justified’ (Romans 10:10).
“Although it is indeed a black cross, which mortifies and which should also cause pain, it leaves the heart in its natural color. It does not corrupt nature, that is, it does not kill but keeps one alive. ‘The just shall live by faith’ (Romans 1:17) but by faith in the Crucified.
“Such a heart should stand in the middle of a white rose, to show that faith gives joy, comfort, and peace. In other words, it places the believer into a white, joyous rose, for this faith does not give peace and joy like the world gives (John 14:27). That is why the rose should be white and not red, for white is the color of spirits and angels (cf. Matthew 28:3, John 20:12).
“Such a rose should stand in a sky-blue field, symbolizing that such joy in spirit and faith is a beginning of the heavenly future joy, which begins already, but is grasped in hope, not yet revealed.
“And around this field is a golden ring, symbolizing that such blessedness in Heaven lasts forever and has no end. Such blessedness is exquisite, Beyond all joy and goods, just as gold is the most valuable, most precious and best metal.
“This is my compendium theologiae. I have wanted to show it to you in good friendship, hoping for your appreciation. May Christ, our beloved Lord, be with your spirit until the life hereafter. Amen.”